Bazen yorulur insan.
En çok da kendinden..
O vakit sığınacak bir liman,
Gözlerini yormayacak bir ışık,
Öldürmeyecek bir kaza,
Çok yakın bir uzaklık arar..
Velhasıl; limanım, ışığım, kazam, ırağım, yakınım...
Yorgunum sevdiğim..
Çok yordum kendimi,
Gel, gülüşünün sırtına yaslanayım,
Kalamıyorum ayakta...
Soruyorlar :
Neden hep uzaklara bakıyorsun ?
Cevap veriyorum:
Çünkü ben bedenimin olduğu yerde değil,
Yüreğimin kaldığı yerde
Y A Ş I Y O R U M .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder