Ağzım bozuk olabilir.
Doğrudur küfür eder...
Kırar dökerim...zamanı geldiyse bakmam ardıma giderim. Kusursuz muyum? Tabi ki de değilim!
Şimdi olduğu gibi daha üç satırda paçalarımdan akan hataları gözler önüne serebilirim.
Ama...
Hiç kimseye yalanlar söyleyip pembe tablolar çizmedim.
...ve birden fazla yüzle kimsenin karşısına geçmedim....
Sorgulamadım bugüne kadar kimsenin yaşantısını.... ve
hiç bir zaman gerçeğin önüne koymadım önyarğılarımı.
Herkesin mutlaka kendine göre doğruları vardı ve hayat kimbilir neye mecbur etmişti insanları.
Kolaydır gördüğün kadarıyla yaftalamak insanları ama birde görünmeyen yüreklerin içi vardı. ....
ve hayat senin hiç görmediğin bir yüzüyle imtihan ediyor olabilirdi insanları. ..
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder