BAZEN ACIYORUM KENDİME...

Bazen acıyorum kendime; yaslanıp yürüdüğüm doğrularımla, yanlış omuzlara baş koymuşum meğer . Ben verdikçe isteyen ve hep " fedakarlık gerek " diye sineye çektiğim İnsanlarla kesişti yollarım .
 " Hani yüreğimde taşıdıklarım ağır gelmedi de ......bana ! "
 Yorulduğumda umutlarımı tazeleyecek bir yüreği karşımda bulamadığımda tükendim .
 Evet, bazen acıyorum kendime, ruhumdaki bu kanayan yaraları dindiremiyorum
 Ve aynaya bakınca; yüzümde ki " değdi mi ? " diyen o acı tebessümü bir türlü İçime sindiremiyorum . .