Bak ben günlerdir senden gelecek tek bir harf için burada bekledim, belki ararsın dedim telefona bakıp durdum.
Belli ki yüreğin tam değil bana, ben bu eksikliğide kabul ettim, gerektiği kadar olamamışım sende.
Bunda senin suçun yok ki, ben kimsenin kimseyi sevme zorunluluğu yok olayının tam ortasına düştüm. Yani benim senin için gereğim yok.
Ben bunu kabul ettim, anladım.
Aradığımda açma mana zaten alışmıştım, aradığımda meşgule almanla da yeni tanıştım.
Yazdıklarıma cevap vermemen benim sana gönderdiğim her mesajın doğası oldu.
İşte, anlarsın sende, ümit kalmıştı biraz içimde, onu da ben kendim öldürdüm.
Gideyim ben, kendimi sensiz bir hayata kapatıp bir daha dışarı çıkmayayım, olur ya..,
Unuturum...
Şimdiden bunun için senden özür dilerim, olur ya unutmam, en fazla ölmeye kaldığım yerden devam ederim.
Yalnızlıktan kemikleri üşür insanın, bilmezsin sen..
Ben alıştım, sen her kim ile ne ile meşgulsen mutlu kal, ben bir şarkı aldım yanıma, bir de sigaram var, senin güzel ellerin sağ olsun canımın içi, hoşçakal..
Zeynepceee
"Bunca kalp kırıklıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgarı arkama alıp bağırmak istiyorum hayata: Acımadı ki..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder