Bugün otobüste 17-18 yaşlarında bir çift gördüm.
Kız şişko ve sivilceliydi.
Erkekse baya yakışıklıydı.
Kız sevgilisinin omzuna yaslanmış, oğlansa onun saçlarını okşuyor, dünyada sadece ikisi varmış, kız dünyanın en güzel kızıymış gibi bakıyordu.
Kız ona dönüp bir şey fısıldadı, oğlan gülümsedi.
Kıza sımsıkı sarıldı.
O an göğsüme bir acı saplandı.
Kimse beni kilolarımla, sivilcelerimle, olduğum kişi gibi sevmemişti.
Kimse bana öyle bakmamıştı.
Kimse bana öyle gülümsememişti.
O an, o kızın yerinde olmayı diledim.
Zeynepceee
"Bunca kalp kırıklıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgarı arkama alıp bağırmak istiyorum hayata: Acımadı ki..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder