NASİHAT:
Kimseye kızma, o kadar çok şans verdin ki onlara hata yapmaktan hiç çekinmediler "affedecektin nasıl olsa."
Sana yalan söyledikleri için de kızma, sen inanmayı seçtin onlara. "kaybetmek kolay önemli olan fedakarlık yapabilmekti" sevdiklerin adına.
...ve en kötüsü de izin verdin seni kırmalarına. Nerden mi biliyorum?
Başkalarını düşündüğün kadar kendini düşünseydin, Eminim izin vermezdin canını bu kadar yakmalarına.
Ama artık kendine gel!
Kalp kırıkları için merhem satmıyorlar bakkalda ve sende en az herkes kadar değerlisin.
Bir canın var, tarlada yetişmiyor o da.
TESELLİ:
Ben her zaman açık olmaktan yana oldum, kaybetsem bile.
Eğip bükmeden dolambaçlı yollara girmeden, ne düşünüyorsam onu söyledim; karşımdakinin "ne demek istediğimi" anlamasını beklemeden.
Kırılabilirdim, kırabilirdim de ama olsun, ben hep içim dışım bir oldum. Ne sevdiğimi sakladım, ne sevmediğimi, ne de "kıvırdım" işime geldiği gibi.
Çok kaybettim, çok kenara itildim. "Çoğu" anlatmak için "çok" demek az belki, çok üzdüler beni.
Hiç pişmanlık duymadım, neysem oydum; olduğum gibi. Keşke olduğum gibi kabullenselerdi beni.
Neyse uzatmıyorum... Allah biliyor her şeyi, herkesi, tüm olan biteni.
Zeynepceee
"Bunca kalp kırıklıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgarı arkama alıp bağırmak istiyorum hayata: Acımadı ki..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder