Etiket batmasın diye atleti bazen ters giyiyorum, ayak bileğinden yukarı çıkan çorapları pek sevmiyorum.
Biliyorum garip şeyler ama daha da komik olanı hemen herkese inanıp içimi açı veriyorum.
Etiket problemi kesilerek aşılabilir, bilekten yukarı çoraplara da alışılabilir ama şu “içimi açma” konusu yok mu, kendime hiç güvenmiyorum, beni her an yine yaralayabilir.
Kabul ediyorum, çok çabuk inanmak gibi aptalcık bir yönüm var.
Zaten neden art niyetli olunur hiç bir fikrim yok ama hayatın gerçeklerine uyanmak diye bir şey var. Bööö hiç komik değilsin hayat!
Ben insanları sınıflandırmaya karşıyım ama, ama "art niyetle" insanların hayatlarını alt üst eden zatlarıda insan sınıfına koymak pek makbul gelmiyor bana.
Kabul ediyorum hayatın, yaşam standartın ya da imkanların; bunları seçme şansın olmayabilir,
Hayat sana bu imkanıda sunmamış olabilir, ama insanların iyi niyetinden faydalanıyorsan bu adiliktir ve adilik bir tercihtir.
Zeynepceee
"Bunca kalp kırıklıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgarı arkama alıp bağırmak istiyorum hayata: Acımadı ki..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder